:|

گر مِی نخوری طعنه مزن مستان را

بنیاد مکن تو حیله و دستان را

تو غره مشو بدان که مِی می نخوری

صد لقمه خوری که مِی غلام است آن را

__________________

گویند بهشت و حور و کوثر باشد

جوی مِی و شیر و شهد و شکر باشد

پر کن قدح باده و دِه بر دستم

نقدی ز هزار نسیه خوشتر باشد