من کسی نیستم... ولی به نظرم سالگرد آلبوم زانیار که هزار ها نفر جشن گرفتنش، از تولد آدمهایی که چشم انتظار یه تبریک خشک و خالی اند کم ارزش تره... به نظرم خوشحالی بعد از سال تحویل مادر، پدر، خواهر و برادر ادم خیلی شیرین تر از خوشحالیه سیروانه که همه ازش پست میذارن... کاری ندارم ها... هر کس هر جور فکر میکنه میتونه طرفدار کسی باشه، با مدل خودش، فقط نمیدونم چرا انقدر دلمو میزنه...