میگم...
مگه خوشبختی چیزی فراتر از حالِ خوبه؟!
یا چیزی فراتر از یه تینا که میگه دوسم داره؟!
یا بیشتر از یادداشت خوشگل و پر از مهربونیِ پریاست؟!
یا بیشتر از بغل طولانی پرنیان و ادای گریه درآوردنش؟!
یا بیشتر از بغض صهبا؟!
یا بیشتر از استیکرای گریه ی راضیه؟! و زود بیا هاش؟!
یا بیشتر از صد بار خدافظی کردن محدثه و اون اخمای ماستری طوری هامون؟!
یا بیشتر از اون همه سادگی و صمیمیت زهرا؟!
یا بیشتر از غزال که هیچی به ذهنم نمیرسه بنویسم براش؟! :))))
یا بیشتره از این خانواده ی دوست داشتنیم؟!
بیشتر از این که زندگیمون سربالاییه یکم ولی ما حالمون خوبه؟! و قرص و محکمیم و روحیه میدیم به هم؟!
یا بیشتر از این که تنها زخم بدنم، اون تاول پامه که علت وجودشم کفش نومه؟!
الهی شکر
الــــــهی شکر
الهـــــــــــــی شکر
^_^